Waarom deze website?
De kiem voor deze website is, hoe kan het ook anders, gelegd in Libanon. Om precies te zijn: tijdens een gesprek met een van de organisatoren van de 8e 'Weerzien met Libanon-reis' in mei 2010. Ergens, onderweg in ons voormalige operatiegebied. Tijdens deze reis bezochten we een flink aantal van onze voormalige posten, waaronder: 7.1, 7.1A, 7.7, 7.8, 7.9, 7.12, 7.16, 7.17, 7.9 en 7.23..
Hoe het is gesteld met die Nederlandse posten van
toen is heel verschillend. Zoals te lezen in de inleiding zijn er op
dit moment (2012) nog zegge en schrijve drie in gebruik bij Unifil:
7.1A, 7.5 en 7.16 (voor de insiders: Al Yatun).
Een aantal posten is letterlijk van de aardbodem verdwenen. Dat is
niet zo vreemd, want er is de laatste jaren enorm veel bijgebouwd in
het zuiden van Libanon. En, niet te vergeten, sommige posten
bestonden uit niet veel meer dan een paar boogtenten en een
roadblock. Van een groot aantal posten is nog wel iets terug te
vinden. Soms is dat maar een muurtje of een schuurtje. Als er een
huis stond op de post, dan is dat er vaak nog. In een aantal
gevallen inmiddels weer bewoond, maar de meeste staan nog steeds
leeg.
Zoals er enorme variatie is in de staat waarin onze posten verkeren, zo is er ook een grote variatie in de mate van toegankelijkheid. Al Yatun, bijvoorbeeld, is niet zomaar te betreden. Maar met wat aanhouden en vooral vriendelijkheid lukt het toch steeds weer. In mei 2010 was de post bemand door Maleisische Unifil-troepen. Als huizen op voormalige posten bewoond zijn, dan kun je geluk hebben en worden binnengenodigd (soms inclusief shai), maar dat is geen garantie voor een volgende keer. Een enkele post is nu in gebruik bij de Lebanese Armed Forces (LAF) en absoluut ontoegankelijk. En in een paar gevallen is niet eens meer na te gaan waar een post nu precies heeft gestaan.
Er is veel veranderd in de loop der tijd. Zo blijkt al een aantal jaren lang tijdens de reizen van 'Weerzien met Libanon'. Maar ook is veel hetzelfde gebleven. Deze website is in eerste instantie opgezet om aspirant-deelnemers aan terugkeerreizen een voorproefje te geven van wat ze kunnen verwachten dat er nog terug te vinden is. Voor een enkeling was dat namelijk de afgelopen jaren een teleurstelling. Als er gewoon helemaal niets tastbaars was te vinden. Of als die post nu net binnen de hekken van een LAF-positie was verdwenen. Voor anderen was zo'n reis een feest van herkenning: zelfs zo'n muurtje of schuurtje kan dan al het gevoel geven dat je echt iets hebt achtergelaten daar. Dat is waarbij deze site hoopt te helpen. Bij het scheppen van de juiste verwachtingen. Maar hij is natuurlijk ook bedoeld voor alle 'gewone' geïnteresseerden.
En last but not least: ik houd mij van harte aanbevolen voor foto's, verhalen of andere informatie over de Nederlandse Unifilposten.
Als laatste nog iets over
mijzelf. Ik heb van 10 maart t/m 1 augustus 1979 gediend als lid van
het geniepeloton en was in die tijd gelegerd op Al Yatun (7.16).
Bert Meijer
webmaster
www.unifil-de-posten.nl